Γιατί ο καρχαρίας μένει μόνος του; Τι συμβαίνει στο σπίτι του; Η animation ταινία μικρού μήκους που δημοσιεύσαμε σήμερα, με μουσική του Thom Yorke από το πολύ γνωστό συγκρότημα Radiohead, μας δίνει μια θλιβερή αλλά αληθινή εικόνα για το πώς οι πληθυσμοί των καρχαριών αποδεκατίζονται στον βόρειο Ατλαντικό, σε περιοχή μάλιστα που μεγαλώνουν και αναπτύσσονται τα μωρά καρχαρίες!
Η ταινία συνοδεύει μία νέα έρευνα του ισπανικού και του αγγλικού γραφείου της Greenpeace που δημοσιεύτηκε σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τους Καρχαρίες, η οποία αποκαλύπτει ότι οι αλιευτικοί στόλοι της Πορτογαλίας και της Ισπανίας αλιεύουν συστηματικά στον βόρειο Ατλαντικό σε περιοχές που οι καρχαρίες μεγαλώνουν όσο είναι ακόμα μωρά, χρησιμοποιώντας παραγάδια. Η έρευνα “Hooked on Sharks” επίσης αποκαλύπτει ότι μόνο σε μία μέρα αλιείας στον βόρειο Ατλαντικό, εκτιμάται ότι βρίσκονται κατά μέσο όρο στο νερό περισσότερα από 1.200 χιλιόμετρα παραγαδιών, με περίπου 15.000-28.000 αγκίστρια!
Στην περιοχή του βόρειου Ατλαντικού, το είδος που στοχεύεται κατά βάση είναι ο ξιφίας, ενώ οι καρχαρίες είναι παρεμπίπτον αλίευμα (δηλαδή αλίευμα που πιάνεται τυχαία από τα αλιευτικά εργαλεία χωρίς να είναι ο βασικός στόχος). Όμως, επειδή οι πληθυσμοί του ξιφία μειώνονται, η βιομηχανία βασίζεται όλο και περισσότερο στους καρχαρίες για να συνεχίσει να έχει κέρδος. Παρά τους διάφορους κανονισμούς που υπάρχουν, οι πληθυσμοί των καρχαριών, ενός είδους που αποτελεί κλειδί για την ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας, βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο. Οι πληθυσμοί τους παγκοσμίως έχουν μειωθεί κατά 70% τα τελευταία 50 χρόνια!
Η αγορά για προϊόντα καρχαρία μεγαλώνει συνεχώς, πολύ πιο γρήγορα από τις προσπάθειες των κυβερνήσεων να προστατέψουν νομοθετικά τους πληθυσμούς τους, βάζοντας έτσι την υγεία των ωκεανών σε κίνδυνο. Η αξία της αγοράς αυτής πλέον έχει ξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως και τα προϊόντα καρχαρία υπάρχουν ακόμα και σε ζωοτροφές ή καλλυντικά.
Η έρευνα επίσης δείχνει πώς οι κυβερνήσεις αγνοούν τις επιστημονικές προτροπές για την προστασία του είδους, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της βιομηχανίας, ενώ οι κυβερνήσεις Ισπανίας και Πορτογαλίας έχουν επανειλημμένα αντισταθεί στις προσπάθειες να βελτιωθεί η διαχείριση της αλιείας στη συγκεκριμένη περιοχή, αφήνοντας τους στόλους τους να σκοτώνουν ανεξέλεγκτα νεαρούς καρχαρίες.
Η αλιεία με παραγάδια είναι μια καταστροφική αλιευτική μέθοδος, αφού στα αγκίστρια των παραγαδιών μπορούν να πιαστούν πολλά άλλα είδη όπως θαλάσσιες χελώνες, θαλασσοπούλια, καρχαρίες και άλλα είδη, δημιουργώντας έτσι παρεμπίπτον αλίευμα.
Αυτό που συμβαίνει στον βόρειο Ατλαντικό δείχνει ξεκάθαρα πόσο προβληματική είναι η διαχείριση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων από τις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε και εσένα για να πιέσουμε για μια ισχυρή Παγκόσμια Συνθήκη για τους Ωκεανούς φέτος, ώστε να διορθώσουμε το σύστημα και να βάλουμε την προστασία των ωκεανών και της βιοποικιλότητας στο επίκεντρο. Τον Αύγουστο, θα πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη το 5ο Διακυβερνητικό Συνέδριο του ΟΗΕ για τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε ύδατα πέρα από τις εθνικές δικαιοδοσίες. Εκεί, οι κυβερνήσεις οφείλουν να συμφωνήσουν στη δημιουργία της Συνθήκης, που θα προστατεύει τουλάχιστον το 30% των ωκεανών μας ως το 2030, θα επιτρέψει τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων, θα συμβάλλει στην αποκατάσταση των καρχαριών και πολλών ακόμα απειλούμενων ειδών, και θα στηρίξει τις παράκτιες κοινότητες.
Λίγο μένει μέχρι τις 5.000.000 υπογραφές